[...] Το βιβλίο απεικονίζει μία από τις πιο σημαντικές πλευρές της δραστηριότητας της ελληνικής κοινότητας στη ρουμανική γη, καθώς επίσης τη φυσική αφοσίωση των εκπατρισθέντων αυτών Ελλήνων προς τη μακρινή πατρίδα τους και το ενδιαφέρον τους για τα κάθε άλλο παρά ευεπίλυτα προβλήματα που η χώρα τους αντιμετώπιζε. Θα πρέπει συγχρόνως να υπογραμμισθεί όχι μόνο το ενδιαφέρον που εκδηλώνεται σε αυτά τα έντυπα για ολόκληρο τον βαλκανικό χώρο αλλά και η εναρμόνιση τους με τις εσωτερικές διεργασίες του ρουμανικού έθνους, η κατανόηση τους απέναντι στις μεγάλες στιγμές του -από την επανάσταση του 1848 στην Ένωση του 1859 και στην ανεξαρτησία του το 1878- και η αλληλεγγύη τους προς τους Ρουμάνους. Τον πιο μεγάλο ίσως έπαινο για τη μελέτη αυτή, την οποία η κ. Olga Cicanci έφερε σε πέρας με αδιαμφισβήτητη ικανότητα, ζήλο και μόχθο, συνιστά το γεγονός ότι προβάλλει σελίδες σταθερής φιλίας προσφέροντας έτσι την εικόνα μιας υποδειγματικής συγκατοίκησης, βασισμένης σε μια διαδρομή αιώνων -ακόμη και χιλιετιών-, αν λάβουμε υπόψη τις πόλεις των αρχαίων Ελλήνων στη Μαύρη Θάλασσα.

Το βιβλίο που δίνεται σήμερα στη δημοσιότητα αποτελεί σημαντική και αναγκαία επιστημονική συμβολή και συγχρόνως προσφέρει στον αναγνώστη την εικόνα ύπαρξης της ελληνικής κοινότητας, για έναν αιώνα, στη ρουμανική γη και ειδικότερα εκείνης της φυσικής φιλίας και αλληλεγγύης μεταξύ του ρουμανικού έθνους -που βρισκόταν σε μια αποφασιστική καμπή της ιστορικής ύπαρξής του- και των εγκατεστημένων στη ρουμανική γη Ελλήνων. Η κ. Olga Cicanci ολοκλήρωσε μια εργασία η οποία, με το υλικό που προσφέρει, απεικονίζει τεκμηριωμένα ένα υπόδειγμα συνύπαρξης ενός έθνους με μια μειονότητα, εμπλουτίζοντάς μας επιστημονικά και ηθικά.

(από τον πρόλογο του Dan Berindei, ακαδημαϊκού)